τεσσαράκοντα παρά μίαν

Όρος με τον οποίο είναι γνωστή μια καθαρά εβραϊκή τιμωρία για την οποία γράφει και το Δευτερονόμιο (κε, 2). Ο Ιώσηπος τη χαρακτηρίζει τιμωρίαν αισχίστην. Επειδή η τιμωρία αυτή ήταν μαστίγωση (40 μαστιγώσεις) και ο εκτελεστής της, σε περίπτωση που έκανε λάθος και μαστίγωνε τον τιμωρημένο έστω και μια φορά περισσότερο, μαστιγωνόταν και εκείνος, φρόντιζε να μαστιγώνει μια φορά λιγότερο για να μην τιμωρηθεί για υπέρβαση. Ο Παύλος, σε επιστολή του (Προς Κορινθίους B’) αναφέρει την ποινή αυτή και γράφει «υπό Ιουδαίων πεντάκις τεσσαράκοντα παρά μίαν έλαβον»). Η εκτέλεση της ποινής γινόταν στη συναγωγή. Ταυτόχρονα, ιερέας διάβαζε περικοπές από το Δευτερονόμιο ή τους Ψαλμούς.